بسم الله الرحمن الرحیم
معجزه انقلاب

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر، خداوندی که انسان ها را آفرید و آنها را به سمت مسیر هدایت رهنمون شد.به نام رب العالمین که انسان ها را با سختی ها و شادی های مختلف می آزماید تا چون سنگ زیرین آسیاب در زیر این فشارها تاب آورده و پرورده شوند. چه بسیارند افرادی که مقصد ، مقصود و کعبه آمال خود را درهمین دنیا می بینند و یا از هر سختی فریادشان به آسمان بلند می شود که “ان الانسان خلق هلوعا اذا مسه الشر جزوعا ” آنان نمی فهمند که سختی ها هرچقدر هم تلخ باشند راهی برای نزدیکی به درگاه خداوند است، غصه های حاصل از سختی ها و رنج ها دل انسان را می شکند و دل تنها شکسته ای است که گرانبها تر از سالم آن می باشد ، دل شکسته به خدا نزدیکتر است به خدایی که ازرگ گردن به انسان ها نزدیکتر و از مادر برای انسان ها مهربان تراست ، اوست که ناظر به همه اعمال ماست. گاهی آنچنان مست قدرت و ثروت موقتی که خدا به آنها داده و یا از راه نامشروع بدست آورده اند ، هستند که ازهیچ ظلمی دریغ نمی کنند ، آنان فراموش کرده اند که “ان ربک لبالمرصاد که اذا مسه الخیر منوعا الا المصلین “… پس چگونه می توان در آغوش مهربان خداوند قرار داشت و این آغوش پرمحبت را حس نکرد.
پروردگار عالمیان بعد از هرسختی آسایشی قرار داده تا انسان این ظلوم جهول که بار امانت الهی را بر دوش کشیده است ، سختی های روزگار او راخسته نکند ، خدایی که نماز را مایه آرامش قرار داد ، خدایی که صبر این مفتاح الفرج به انسان ارزانی داشت تا در برابر سختی ها تاب آورد و گشایش بعدش را به او مزد دهد.
روزگار با همه نامرادی ها و ناملایماتش بر ما می گذرد و دنیا با همه شیرینی های آنی اش ما را به خود می خواند و مرگ در پس ماست . پس بر فرزندان آدم است که از میان لذت آنی دنیا و لذت دائمی آخرت یکی را انتخاب کنند که اگر فرق خانه فانی و خانه باقی را نفهمیده باشیم ، هنوز اندر خم یک کوچه ایم .این در حالی است که شهدا و اولیاء الله هفت شهر عشق را گردیده اند . فهماندن تفاوت خانه باقی و خانه فانی و انتخاب راه صواب منتهی به ثواب و دور شدن از راه خطای منتهی به عذاب ، بزرگترین معجزه انقلاب چهل ساله ماست.
براستی اگر همه چیز فانی بود چگونه هزاران شهید گلگون کفن ، دنیا را با همه لذات آنی اش رها کردند و به سوی دیار باقی شتافتند . پس در حقیقت شهدا شمع محفل بشریتند ، شهدا ستارگان درخشانی هستند که حق نداریم در حضور آنها راه را گم کنیم .حق نداریم حضور خود را در این عالم بدون مسوولیت تاریخی و سرنوشت سازبدانیم، انسانی که خلیفه الله است و بار امانت الهی را بردوش می کشد. ما هستیم تا جهان در پیچ تاریخی خود از مادی گرایی به خداپرستی سربلند بیرون بیاید.ما هستیم و باید در سختی های راه پرورده شویم که “ان الله مع الصابرین” ، ما هستیم و ما پیروزیم که” فان حزب الله هم الغالبون”.
دکترعلی فاضلی