یادداشت؛سیده مریم افضلی خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی لیجار

حسین بن علی (ع)، با جایگاه والای خود، برای همه است؛ برای هر فرد با هر عقیده و سلیقه‌ای و در این روزها که مراسم عزای اباعبدالله در آستانه برگزاری است، آنچه بیشتر از هر چیز به چشم می‌آید، این است که حسین (ع) به عنوان نقطه اتصال، همه انسان‌ها را با هر دیدگاه و نگرشی، در کنار هم می‌آورد.

حسین بن علی (ع) نه تنها در تاریخ اسلام، بلکه در دل همه مسلمانان و حتی انسان‌های آزاداندیش، جایگاهی ویژه دارد.

او با قیام عاشورا نه تنها در مقابل ظلم ایستاد، بلکه درسی بزرگ از ایثار، شجاعت، و پایداری به جهانیان آموخت.

اما مهم‌تر از همه این‌ها، حسین (ع) به عنوان نماد انسانیّت، برای همه است؛ برای هر کسی با هر نگاه و عقیده‌ای.

این روزها که در آستانه‌ی مراسم عزای اباعبدالله و یارانش قرار داریم، شاهد آن هستیم که افراد با سلیقه‌ها و باورهای متفاوت، برای برگزاری هر چه باشکوه‌تر این مراسم‌ها تلاش می‌کنند.

هر کدام از ما با توجه به برداشت‌ها و عقاید خود، به نوعی در این راه گام برمی‌داریم.

برخی با عزاداری‌های سنتی، برخی با برپایی مجالس و سخنرانی‌ها، و برخی با انجام کارهای خیریه و کمک به نیازمندان، به یاد حسین (ع) و یاران وفادارش عمل می‌کنند.

اما در نهایت، همه این تلاش‌ها به هدفی واحد می‌انجامد: پاسداشت و بزرگداشت یاد حسین (ع) و یارانش.

در این میان، نکته‌ای که به وضوح دیده می‌شود، این است که حسین (ع) به عنوان نقطه‌ی اتصال، تمام این تفاوت‌ها را به وحدت تبدیل می‌کند.

عشق به حسین (ع) مرزهای جغرافیایی، زبانی و مذهبی را در هم می‌شکند و همه ما را در یک مسیر مشترک قرار می‌دهد.

این اتحاد نه تنها از جنبه مذهبی، بلکه از جنبه انسانی نیز به چشم می‌آید.

حسین (ع) به ما یاد می‌دهد که علی‌رغم اختلافات در عقیده و نظر، می‌توانیم در سایه محبت و ارادت به او، به یک هدف مشترک برسیم.

حسین (ع) در قیام عاشورا نشان داد که حتی اگر انسان‌ها در سایر جنبه‌های زندگی نظرات متفاوتی داشته باشند، می‌توانند در مسیر حقیقت و عدالت متحد شوند.

او با قیامش به جهانیان آموخت که هیچ‌چیز نمی‌تواند مرزهای انسانی را جدا کند، مگر بی‌عدالتی و ظلم.

امروز نیز، همان پیام بزرگ از حسین (ع) همچنان در دل همه کسانی که در برگزاری مراسم عزای او نقش دارند، جاری است.

در این مسیر، حسین (ع) نه تنها برای شیعیان، بلکه برای همه انسان‌هاست.

او به‌عنوان یک الگوی انسانی، تمامی مرزهای عقیدتی و اجتماعی را از میان برمی‌دارد و همه ما را به سوی هدفی مشترک هدایت می‌کند: عزاداری برای او و بزرگداشت یاد یارانش.

حسین (ع) در نهایت، همگان را به وحدت و همبستگی دعوت می‌کند تا در سایه این اتحاد، با یکدیگر برای تحقق عدالت و حقیقت در دنیای امروز تلاش کنیم.

بدین ترتیب، حسین (ع) همچنان به عنوان نماد و نقطه اتصال، مرزهای زمان و مکان را در هم می‌شکند و در دل همه انسان‌ها، عشق و اتحاد را جاری می‌سازد.