یادداشت/ سمیه اقدامی

رژیم صهیونیستی حرمله‌های کودک‌کش قرنبه گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از رشت، «‌سمیه اقدامی» مسئول نشر آثار و مشارکت زنان در دفاع مقدس استان گیلان؛ این روزها حال و هوای مسلمانان در هر کجای دنیا که هستند خوب نیست؛ همه مسلمانان کماکان به صورت آنی و یا ساعتی در فضای مجازی و یا رسانه‌های ملی اخبار حمله‌های هوایی و بمباران‌های وحشیانه رژیم صهیونیستی اسرائیل را بر سر زنان و کودکان مظلوم و بی‌دفاع غزه می‌شنوند و ناراحت و غمگین می‌شوند، حتی اگر مسلمان و دیندار هم نباشند اما باز احساس ناراحتی و همدردی با پدران و مادران داغدار غزه می‌کنند.

بر اساس آخرین اخبار از غزه طی ده روز اخیر یک سوم از شهدای والامقام غزه کودکان مظلوم و بی‌دفاعی هستند که با اصابت موشک‌های رژیم صهیونیستی در کنار خانواده خود به صورت دسته جمعی و یا در کنار برادر و یا خواهر و پدر و مادر خود به شهادت می‌رسند. کودکانی که در رویای شیرین‌شان روزهای شاد تحصیل و زندگی در کنار پدر و مادر و برادر و خواهر خود را در سر داشتند.

سخت‌ترین حالات زندگی برهر پدر و مادری از دست دادن فرزند و یا فرزندان بی‌دفاع و مظلوم است؛ در تمام دنیا پدر و مادرها حاضرند از تمام هستی زندگی شان بگذرند تا فرزندانشان طعم تلخی و درد و حتی یک سر درد و تب را نچشند، در این بین حتی اگر امام معصوم باشی باز هم تحمل داغ و فراق فرزند سخت است.

در واقعه عاشورا آن زمان که امام حسین (ع) فرزند شش ماه‌اش را بر دستان خود گرفت و درخواست آب کرد دشمن با تمام کینه و نفرت خود فرزند ۶ ماهه امام را با اصابت تیر سه شعبه سیراب کرد و امام با شهادت فرزند و فرزندانش و به فرموده خودش کمرش شکست، هر چند که می‌دانست همه شهدا کربلا از برترین‌های بهشت الهی هستند.

پس از گذشت قرن‌ها و سال های متمادی از واقعه عاشورا باز هم حرمله‌های یزید صفت در رژیم صهیونیستی دست به کشتار کودکان بی‌دفاع و مظلومی زده که از کودک ۷ روزه تا چند ساله را از طریق‌های مختلف به شهادت می‌رسانند؛ البته بر هیچ کس پوشیده نیست که جایگاه این فرشتگان الهی بهشت برین است اما برای چه و به چه دلیل این کودکان باید در این سن و سال کم و اینگونه به شهادت برسند؟

به راستی و به چه جرم و به کدامین گناه این کودکان عزیز به شهادت می‌رسند؟ به راستی و آیا سازمان حقوق بشر و سازمان ملل از شهادت مظلومانه این زنان و کودکان وجدان درد نمی‌گیرند؟

چرا در جای جای غزه از مدرسه و بیمارستان و پناهگاه‌ها گرفته تا ساختمان‌ها و… باید ساعت‌ها زیر بمباران باشند و حقوق بشر جهانی در سکوت محض باشد؟ آیا این انسان‌های به ظاهر انسان‌نما صدای ناله‌ها و ضجه‌های این کودکان بی‌دفاع را نمی‌شنوند؟

آیا این متمولین بی‌درد حاضرند چنین بلایی بر سر فرزندانشان بیاید؟ آیا وقت آن نرسیده که به فرموده امام راحل یک سطل آب بر سر رژیم صهیونیستی بریزند و اسرائیل را نابود کنند، آیا زمان آن نرسیده که یزیدیان زمان و صهیونیست‌های وحشی سرزمین ۷۵ ساله فلسطین را به آنها بازگردانند و به همان جایی بروند که آمده‌اند.

به راستی چرا کشورهای عربی سکوت اختیار کرده‌اند؟ این کشورهای بزرگ و قدرتمند عربی تا کی باید سکوت کنند؟ البته برای کشورهای عربی دیدن این صحنه‌ها تازگی ندارد، همان کشورهای عربی که هشت سال به هنگام حمله رژیم بعث عراق به ایران اسلامی سکوت اختیار کردند و فقط تماشاچی شدند و طی هشت سال بیش از ۱۶ هزار نفر در حملات موشکی عراق به ایران به شهادت رسیدند که از این تعداد ۲ هزار و هشتصد و نه کودک مظلوم ایرانی در ۵۳۲ موشک باران به ۲۵ شهر ایران که ۴۱۰ موشک به مناطق مسکونی داشتند به شهادت رسیدند و هیچ صدایی از هیچ عرب مسلمان در این سالها در نیامد و تنها کشور سوریه حامی ایران عزیز شد و سرانجام طی هشت سال جنگ تحمیلی این رژیم بعث عراق بود که از ملت شهید پرور ایران اسلامی شکست خورد و عاقبت صدام حسین را هم همه دیدند که چگونه آمریکایی‌ها او را به دار مجازات کشاندند.

قطعا غزه با وعده الهی پیروز خواهد شد و قدس شریف آزاد می‌شود و مسلمین در مسجد الاقصی نماز خواهند خواهد، اما تاریخ هرگز این ایام و روزهای سخت و تلخ را فراموش نخواهد کرد و رژیم کودک‌کش صهیونیستی نیز به زباله‌دان تاریخ سپرده خواهد شد.

مردم شریف غزه بداند که ملت شهیدپرور ایران و اسطوره‌سازی همچون شهید حاج قاسم سلیمانی عزیز حامی و یاور زنان و کودکان و مردم غزه و فلسطین خواهیم بود و لحظه‌ای دست از حمایت بر نمی‌داریم با یک اشاره رهبر فرزانه انقلاب قدس را آزاد خواهیم کرد و پشت سر ولی امر مسلمین جهان نماز بر پا خواهیم کرد، مردم بی‌دفاع غزه و فلسطین ما با شما هستیم، شما تنها نیستید.